.

.

.

.

.

co dalej

grzebiąca w powietrzu

kuro bez głowy

.

.

.

.

.

.

.

.

złota jesień

przed klatką tragarze

z ostatnim oknem

.

.

.

.

.

.

.

.

jesienne słońce

jakie żywe kolory

martwych liści

.

.

.

.

.

.

.

.

pełnia jesieni

na dębowym liściu

rumiany galas

.

.

.

.

.

.

.

.

stary rok

resztka ciepła

w kieszeni

.

.

.

.

.

.

.

.

krótkie dni

zimny koniec

zapiekanki

.

.

.

.

.

.

.

.

sklep z prezentami

ten przede mną prosi o

jeszcze trochę czasu

.

.

.

.

.

.

.

.

sosnowy stół

po latach taki sam

tylko ciemniejszy

.

.

.

.

.

.

.

.

jesień

coraz więcej

żółtych karteczek

.

.

.

.

.

.

.

.

liść za liściem

na trawę na ścieżkę

na liście

.

.

.

.

.

.

.

.

pytasz co u mnie

kolejna jesienna noc

w pokoju dziennym

.

.

.

.

.

.

.

.

w dole

łopatka archeologa

.

.

.

.

.

.

.

.

kombajn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

pozostawia za sobą jesienne pole

.

.

.

.

.

.

.

.

w katedrze

uchylone wrota

na lipową aleję

.

tu i tam pada

słoneczne światło

pod tym samym kątem

.

.

.

.

.

.

.

.

pająk na końcu

nici bez końca

.

.

.

.

.

.

.

.

stal i szkło.

wychodzący mi na przeciw

znikł w otwartych drzwiach

.

.

.

.

.

.

.

.

na ekranie

głębokie pole hubble'a

i ślady paluszka

.

.

.

.

.

.

.

szklany dzban

z każdej strony

ja

.

.

.

.

.

.

.

zaloty

i mrówki

mają skrzydła

.

.

.

.

.

.

.

bitwa mrówek

zwycięzcy zbierają swoich

i pokonanych

.

.

.

.

.

.

.

koniec wsi

pośród kwitnących łąk

bezdomny sad

.

.

.

.

.

.

.

wejście do parku

za mną zgiełk

.

.

.

.

.

.

.

sztuka użytkowa

łopatki biurkowego wentylatora

obracają się w wiatr

.

.

.

.

.

.

.

nie ma cię

dymem robię księżycowi

wielkie halo

.

.

.

.

.

.

.

coraz mniejsza czcionka

w końcu wskazał miejsce

na podpis

.

.

.

.

.

.

.

tu gdzie jestem

nie ma świetlików

prócz gwiazd

.

.

.

.

.

.

.

słowiński park

mrówka co chwila biegnie

w miejscu

.

.

.

.

.

.

.

skwer zakochanych

śnieg nagina pędy

ku sobie

.

.

.

.

.

.

.

po spowiedzi

człowiek z witraża

rzuca barwny cień

.

.

.

.

.

.

.

ostatnie słowa

bajeczki na dobranoc

w milczeniu

.

.

.

.

.

.

.

niedziela

wychodzę z domu

boso

.

.

.

.

.

.

.

trawnikowy zraszacz

odliczam pryśnięcia

do następnej tęczy

.

.

.

.

.

.

.

coraz więcej dziewczyn

biega po parku

...wiosna

.

.

.

.

.

.

.

po urlopie

w oknach sąsiadów

nowe kraty

.

.

.

.

.

.

.

wieczorny odpływ

bezludna wyspa

coraz większa

.

.

.

.

.

.

.

ciężki dzień

nie mam już siły

podnosić głosu

.

.

.

.

.

.

.

w nocy

między słuchawkami

cała orkiestra symfoniczna

.

.

.

.

.

.

.

jesienny wieczór

moje palce wciąż pamiętają

twój numer telefonu

.

.

.

.

.

.

.

dzień do

/rozbłysk latarni/

bry wieczór

.

..

.

z oddali

przenikliwy krzyk gęsi

w oddali

.

.

.

.

..

szary poranek

gołąb przygląda mi się

drugim okiem

.

.

.

.

czekam w aucie

każdy płatek na szybie

zmienia się w kroplę

.

.

.

sierpniowy nokturn

szopen już skończył

a świerszcze nie

.

.

.

słońce przez chmury

to ciemnieje to blednie

cień obelisku

.

.

.

poranek

pełen zielonkawego światła

słój małosolnych

.

.

.

jesienny zmrok

kupuję jeden bilet

na jakikolwiek film

.

.

.

mróz na szybie

doskrobuję się do uśmiechu

mojej żony

.

.

.

lato w jordanku

chłopiec rzuca psu patyk

którego nie ma

.

.

.

jesienny dzień

w bezlistnych gałęziach

blady księżyc

.

.

.

schronisko

myję nogi przed snem

.

.

.

jesienna chandra -

cienie obłoków mijają

cień skały

.

.

.

bladym świtem

nadaję kupie śniegu

kształt samochodu

.

.

.

zaduszki

kolejny wiersz

którego nie przeczytasz

.

.

.

stare zdjęcie

nieznajoma dziewczyna

z szarą różą

.

.

.

.

.

.

grudniowy wieczór

pierwszy raz wiążę krawat

mojemu ojcu

.

.

kurs żeglarstwa

wiosenna bryza

przerzuca kartkę

.

.

.

skwarne popołudnie

na ławce w parku cień

następnego drzewa

.

.

.

zardzewiały kur -

coraz więcej nieba

w jego oku

.

.

.

wakacyjna włóczęga

nigdzie ani jednego

stracha na wróble

.

.

.

bez słowa

barman stawia

następny kieliszek

.

.

.

sam zimą

pusta lodówka

pełna chłodu

.

.

.

czerwcowe słońce

nawet w środku nocy

piekące plecy

.

.

.

szum fal

im dalej w morze

tym cichszy

.

.

.

plaża młodości

ciepły piasek pode mną

coraz zimniejszy

.

.

.

urlop na plaży

faszynowy płotek

wypuszcza liście

.

.

.

na zamku z piasku

lekka bryza wygładza

ślady naszych rąk

.

.

.

będzie

grabarz wychodząc

z grobu

.

.

.

dziecięcy szpital

krzyż ledwo się trzyma

na chrystusie

.

.

.

pożyczony skrypt

na każdej stronie

jej zapach

.

.

.

długi weekend

sam na sam

ze sobą

.

.

.

kwitnący ogród

pod zwiniętym liściem

stadko mszyc

.

.

.

jabłko -

brzdąc potrząsa

matką

.

.

.

stara jabłoń

im dłużej patrzę

tym więcej pąków

.

.

.

suchy prostokąt

stary kocur chowa się

pod inne auto

.

.

.

.

.

.

niskie chmury –

dekarze na zmianę

patrzą w niebo

.

.

.

białe bzy

ni stąd ni zowąd

zapach cukrowej waty

.

.

.

przeprowadzka

zabieram ze sobą

stare śmieci

.

.

.

wiekowa jabłoń –

ponad pobielonym pniem

coraz więcej gwiazd

.

.

.

fala za falą

niknie dno

pod stopami

.

.

.

woda z nieba

przechodnie podskakują

w tych samych miejscach

.

.

.

tej zimy

w pędzących chmurach

kawał tęczy

.

.

.

szarobury kraj

tylko skrawek błękitu

na skrzydle sójki

.

.

.

jakaż biel

płatek po płatku

z szarych chmur

.

.

.

płatek po płatku

śnieg purpurowieje

na rajskich jabłkach

.

.

.

jesienna stacja

tłuczeń na torowisku

pokrywa się rdzą

.

.

.

zaduszki -

w pudełku po zniczach

głęboka ciemność

.

.

.

jakaż mgła

ze wszystkich stron

światło słońca

.

.

.

wakacje

nocny peron odjeżdża

z rodzicami

.

.

.

wrześniowy pejzaż

w oknie pociągu

plamki rdzy

.

.

.

szkolna szatnia

nie ma wolnych wieszaków

przy jej płaszczyku

.

.

.

błękit bez skazy

nieważkie drobinki

coraz ostrzejsze

.

.

.

ławka w cieniu

brukarz układa ręce

daleko od siebie

.

.

.

wiosenny deszcz -

stary metronom

gubi rytm

.

.

.

już po czereśniach

stary strach na wróble

rozkłada ręce

.

.

.

siąpi i siąpi

na sznurze do bielizny

jedynie krople

.

.

.

gołe ściany

nawet własny głos

brzmi obco

.

.

.

parapetówka

nowy sąsiad śpiewa

ze wschodem słońca

.

.

.

pierwszy dzień wiosny

całusy na początku

długiej alejki

.

.

.

długa zima

w starej siatce tkwi gałąź

z dwoma końcami

.

.

.

.

.

.

odśnieżona ścieżka

po co nam duży ogród

.

.

.

zamarznięty staw

kaczor przestępuje

z łapy na łapę

.

.

.

mżawka

gałązka unosi się

po kropelce

.

.

.

jeziorko w śniegu

park jakby mniejszy

o połowę

.

.

.

bezludna plaża

piasek pod stopami

aż piszczy

.

.

.

szmer liści przez mgłę

odciśnięty ślad łosia

wypełnia woda

.

.

.

gołoledź

ona się trzyma

kierownicy

.

.

.

sylwestrowa noc

wszyscy puszczają fajerwerki

dla nas

.

.

.

łoś patrzy na mnie

dłużej niż ja na łosia -

ciekawe zwierzę

.

.

.

noworoczna noc

jeszcze jeden balonik

od policjanta

.

.

.

szukam lepszych słów

gdy bażant wygrzebuje

spod śniegu ziemię

.

.

.

spadająca gwiazda

nie ruszyłem nawet palcem

.

.

.

zimowe pole

długi cień wędrowca

zostawia ślady

.

.

.

żadnych gwiazd

w świetle latarni

tylko śnieżynki

.

.

.

gęsta mgła

pnie i konary

osobno

.

.

.

jesienny park

przedszkolanka woła

moje imię

.

.

.

pierwszy mróz

nawet cień

chucha

.

.

.

ostatni spacer

na plaży tylko jej cień

miał dłuższe nogi

.

.

.

bieg ze szkoły

chłopiec przystaje

na ślizgawce

.

.

.